In mijn herinnering zaten mijn broer en ik in de zomer vaak weken lang boontjes te punten, snijbonen te snipperen en worteltjes te schrapen. Alles uit de grote tuun achter ons huis. Gefascineerd keek ik toe hoe mijn moeder de groenten uit de tuin in wekpotten deed. In de dekseltjes goot ze een klein beetje spiritus, vuurtje erbij en hop, het vlammende dekseltje werd op de pot geplaatst en in een ketel gekookt.
De grote kelder stond vol met deze potten. Daar was ook altijd één grote stenen pot die werd afgesloten met een rond plankje met daarop een kei waarop brak water dreef. Hierin werd zuurkool gemaakt. De ziltzure geur ervan kan ik me nog goed herinneren.
De groenten die wij aten kon je bijna op één hand tellen: boontjes, worteltjes, aardappelen, bietjes, kool, snijbonen en sla, veel sla. In de zomer elke dag sla met een eitje, augurkjes en veel slasaus. Nee, bij ons thuus geen rare fratsen. Pure eenvoud. Ik vond alles heerlijk maar wist toen nog niet dat er nog zo veel meer te proeven viel.
Eenmaal op kamers ging er een wereld aan smaken voor mij open. Mijn studietijd werd een grote culinaire ontdekking. In die tijd organiseerde ik in jongerencentra ook een wekelijks eetcafé. Samen eten met veel verschillende mensen rond één tafel, daar geniet ik van. Samen eten verbindt!
Een paar keer heb ik overwogen een koks-opleiding te volgen. De hiérarchie die heerst binnen de horecawereld hield mij tegen. Uiteindelijk koos ik toch voor een andere passie, theatertechniek. Na een technische opleiding ben ik gaan werken als geluidstechnicus.
Natuurlijk bleef ik koken voor mezelf en mijn vrienden. Maar nu ook weer vaker voor groepen en op feestjes. Elk jaar kookte ik een week lang op een schip voor een theatergezelschap van 35 mensen.
Na enkele jaren besloot ik om freelance te gaan werken waardoor ik meer ruimte kreeg om mijn eigen tijd in te delen, en zo ook weer vaker in de potten en pannen kon roeren. Toen ik vaker voor groepen kookte dan in de studio werkte heb ik de conclusie getrokken dat ik deze passie nu maar eens voluit moet gaan leven.
Hetties roadcuisine werd geboren. Inmiddels werk ik met veel andere koks samen in mijn keuken. In 2018 is er een vaste keuken bij gekomen, Home cuisine ,waar 25 gasten deel kunnen nemen aan een workshop of aanschuiven voor een maaltijd.